تفاوت بین ژنراتورهای هوا خنک و آب خنک

ژنراتور هوا خنک یک ژنراتور با موتور تک سیلندر یا موتور دو سیلندر است. از یک یا چند فن بزرگ برای وادار کردن هوای خروجی برای دفع گرما در ژنراتور استفاده می شود. به طور کلی، ژنراتورهای بنزینی و دیزل ژنراتورهای کوچک اصلی‌ترین آنها هستند. ژنراتورهای هوا خنک دارای ساختار ساده، میزان شکست کم، عملکرد راه اندازی خوب، و هوای کمتر مورد نیاز هستند. بار حرارتی و محدودیت بار مکانیکی، قدرت به طور کلی نسبتا کوچک است.

ژنراتورهای آب خنک عمدتاً چهار سیلندر، شش سیلندر، دوازده سیلندر و سایر واحدهای بزرگ هستند. آب در داخل و خارج بدنه گردش می کند و گرمای تولید شده در داخل بدنه از طریق رادیاتور و فن گرفته می شود. ژنراتورهای آب خنک کننده در مقیاس بزرگ بسیاری وجود دارد. ژنراتور آب خنک از نظر ساختار پیچیده است، ساخت آن نسبتاً دشوار است و الزامات زیادی برای محیط زیست دارد. هنگام استفاده در فلات ها، استفاده از کاهش توان و کاهش نقطه جوش آب خنک کننده ضروری است. نسبت معینی از مواد افزودنی می تواند نقطه جوش و نقطه انجماد را بهبود بخشد. اثر خنک کننده ژنراتور آب خنک ایده آل است، موتور با همان پارامترهای فنی، موتور آب خنک از نظر اندازه کوچک، وزن سبک، چگالی انرژی بالا و عملکرد انتقال حرارت خوب است. ژنراتورهای پرقدرت معمولاً با آب خنک می شوند.